Naast de afdeling historische- en moderne scheepvaart was er ook een afdeling Europese schepen, een bibliotheek, plaatwerken, prenten, tekeningen en kaarten: dit alles inclusief het meubilair verzekerd voor de destijds respectabele som van negenduizend gulden. Tijdens kermissen werd de entreeprijs verlaagd tot 10 cent, waardoor het bezoekersaantal flink toenam. In 1877 was er een batig saldo van zevenentwintig gulden. De Yachtclub werd in 1880 opgeheven, hetwelk in wezen werd veroorzaakt door het overlijden van Prins Hendrik en waarvoor geen goede opvolger kon worden gevonden. Het ging toen snel bergafwaarts met de club. Het museum kon echter na veel moeilijkheden worden behouden voor het nageslacht. Er werd zelfs een gesalarieerd directeur aangesteld, de heer A. Weruméus Buning, een oud zee-officier. Na veel ups en downs kwam in 1901 J. F. Snelleman in functie, onder wiens supervisie de verzameling belangrijk werd uitgebreid. Het onderhoud van de modellen vereist nog steeds een bijzondere zorg.
Home Netwerk Musea Maritiem Museum Rotterdam Het museum is gesticht in 1873 rond de collectie van scheepsmodellen van de Koninklijke Nederlandsche Yachtclub, waarvan Prins Hendrik, bekend als de Nederlandse Hendrik de Zeevaarder, (1820-1879) voorzitter was. De basis van de modellencollectie is in 1852 gelegd. Na opheffing van de Yachtclub in 1882 werd in 1885 de gemeente Rotterdam eigenaar van de collectie. Het museum was tot 1948 gehuisvest in het vroegere clubgebouw van de Koninklijke Nederlandsche Yachtclub. Van 1948 tot 1979 was het museum gevestigd in de wijk Dijkzigt aan het Burgemeester s' Jacobplein. Dit pand werd later afgebroken vanwege de aanleg van de oost-westlijn van de metro. Van 1979 tot 1986 was het museum gevestigd in een kantoorpand aan de Scheepmakershaven. In 2006 op 1 januari is het museum verzelfstandigd, tot dat moment was het een gemeentemuseum. Sinds 1986 is het museum gevestigd aan de Leuvehaven, aan het eind van de Coolsingel naast het Plein 1940. Dit gebouw van architect Wim Quist heeft de vorm van een diagonaal gehalveerde kubus.
Aan het eind van de Coolsingel, op de hoek van het Churchillplein en naast Plein 1940, vormt het museumgebouw de verbinding tussen het stadscentrum en de haven. Het is een ontwerp van architect Wim Quist en wordt gekenmerkt door zijn eenvoudige hoofdvorm, de gelijkbenige driehoek en zijn duidelijk zichtbare constructies. In het ontwerp zijn diverse verwijzingen naar de scheepsbouw opgenomen, zoals stalen trappen en hekwerken, gangways (loopplanken) en hijskranen. Aan de Leuvehavenzijde is een lager vierkant bouwdeel asymmetrisch ingeschoven. In 2004 is het museum uitgebreid met een tweede kubusvormig bouwvolume. De uitbreiding is geheel in stijl met het oude gebouw ontworpen door Frank Wintermans, de opvolger van Quist [1]. Achter het museum is de Maritiem Museum Haven, de grootste museumhaven van Nederland, met unieke historische schepen en kranen die bezocht kunnen worden. De Leuvehaven ondergaat de komende jaren een metamorfose. Aan de waterkant hebben drie oude paviljoens plaats gemaakt voor een nieuw gebouw: het Leuvepaviljoen.
De basis van de modellencollectie is in 1852 gelegd. Na opheffing van de Yachtclub in 1882 werd in 1885 de gemeente Rotterdam eigenaar van de collectie. Het museum was tot 1948 gehuisvest in het vroegere clubgebouw van de Koninklijke Nederlandsche Yachtclub. In dit gebouw was ook het Museum voor land- en volkenkunde, nu het Wereldmuseum Rotterdam, gevestigd. Van 1948 tot 1979 bevond het Maritiem Museum Prins Hendrik zich aan het Burgemeester s'Jacobplein. Dit pand werd later afgebroken vanwege de aanleg van de metrolijn A en het ondergrondse metrostation Dijkzigt. Vanaf 1979 vond het museum onderdak in een kantoorpand aan de Scheepmakershaven, totdat het in 1986 het nieuwe en huidige gebouw aan de Leuvehaven betrekt. Op 1 januari 2006 is het museum verzelfstandigd, tot dat moment was het een gemeentemuseum. In 2014 fuseerde het museum met het naastgelegen Havenmuseum. [1] Het gebouw [ bewerken | brontekst bewerken] Sinds 1986 is het museum gevestigd aan de Leuvehaven, een van de oudste havens van Rotterdam.